پیرو بخش‌نامه شماره 5650/4-211 مورخ 6/1/1382 تصویر نامه شماره 10672/28322 مورخ 4/3/1382 دبیر محترم هیأت دولت مبنی بر از قلم افتادن اقلام زیر در جدول شماره یک پیوست مصوبه 67439/ت 28322 ه‍مورخ 28/12/1381 جهت اطلاع و الحاق به جدول یاد شده و اقدام لازم ارسال می‌شود.

1- انواع ابزارآلات و تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و ارتوپدی

2- انواع شناورهای آبی (قایق، کشتی، لنج و مانند آن) 

عیسی شهسوارخجسته

شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 9664-6/12/81

مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی

سال عملکرد: 79

اداره کل: کل مالیات بر شرکت‌ها

خلاصه واخواهی: احتراماً بدین‌وسیله در اجرای ماده 251 قانون مالیات‌های مستقیم مراتب اعتراض خود را نسبت به رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر به شرح زیر اعلام می‌دارد: انبار کالای شرکت در 14/10/79 دچار سانحه آتش‌سوزی گردید، این شرکت در همان سال به جهت برخورداری از تسهیلات مقرر در ماده 165 و در اجرای ماده 5 آیین‌نامه هیأت محترم وزیران و برآورد خسارت وارده توسط سازمان آتش‌نشانی مراتب را به حوزه مالیاتی اعلام نموده است که مابه‌التفاوت خسارت وارده مندرج در دفاتر قانونی عملکرد 79 و میزان دریافتی از شرکت بیمه آسیا می‌بایست از درآمد مشمول مالیات در آن سال وسنوات بعد کسر گردد. این شرکت در موعد مقرر مراتب را به حوزه مالیاتی اعلام لیکن حوزه مالیاتی ظرف مهلت مقرر مدارک ارائه شده را به کمیسیون ماده 4 آیین‌نامه فوق‌الذکر ارسال ننموده و نهایتاً میزان خسارت توسط کمیسیون تعیین و اعلام نشده، با توجه به مواد 1، 2 آیین‌نامه مبلغ 1.396.163.110 ریال می‌بایست از درآمد مشمول مالیات عملکرد 80، 79 و 81 شرکت کسر گردد که مورد رعایت نشده است همچنین با توجه به لوایح اعتراضیه شرکت که تسلیم هیأت‌های حل اختلاف بدوی و تجدیدنظر گردیده هیأت‌های نامبرده با نقض ماده 248 نسبت به اعتراضات هیچ‌گونه اظهارنظر موجه و مدللی ننموده وصرفاً با تعدیل درآمد مشمول مالیات انشاء رأی نموده‌اند لذا این شرکت به دلیل نقض قوانین موضوعه درخواست طرح شکایت در یکی از شعب آن شورای عالی را دارد.

رأی: شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رأی می‌نماید:

نظر به این‌که شرکت مؤدی کتباً به حوزه مالیاتی ذی‌ربط اعلام نموده که در تاریخ 14/10/79 دچار سانحه آتش‌سوزی گردیده و متعاقباً طی نامه شماره 79/2868-12/11/79 (برگ شماره 22 پرونده) گزارش سازمان آتش‌نشانی مبنی بر تعیین میزان خسارت وارده را ارائه نموده درحالی‌که ممیز مالیاتی مربوطه بدون رعایت مفاد مواد 2 و 5 آیین‌نامه اجرایی ماده 165 قانون مالیات‌های مستقیم بدون ارسال مدارک ارائه شده به کمیسیون موضوع ماده 4 آیین‌نامه مزبور اقدام به صدور برگ تشخیص نموده و هیأت‌های حل اختلاف مالیاتی بدوی و تجدیدنظر بدون رسیدگی به لوایح اعتراضیه شرکت مؤدی از این لحاظ بدون اظهارنظر مستدل و موجه مغایر مفاد ماده 248 قانون مذکور ضمن تعدیل درآمد مشمول مالیات شرکت اصدار رأی نموده‌اند، علی‌هذا به رأی مورد واخواهی ایراد عدم کفایت رسیدگی و نقض مقررّات موضوعه مترتب می‌باشد و این شعبه رأی صادره را نقض و پرونده امر را به هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 257 قانون یاد شده احاله می‌نماید تا با توجه به موارد ذکر شده مجدداً مورد رسیدگی قرار گیرد. 

صدیقه کاتوزیان- علی‌اکبر نوربخش- رضا سعیدی‌امجد

شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 1173 مورخ 6/6/81

مربوط به مالیات مشاغل

سال عملکرد یا تعلق مالیات: 80

سازمان امور اقتصادی و دارایی استان گیلان

خلاصه واخواهی: طبق نص صریح تبصره ماده 77 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 هر شخص حقیقی که در یک سال مالیاتی، بیش از یک واحد مسکونی که خود احداث نماید و به فروشد بساز و به فروش محسوب می‌شود، در صورتی که مالکین هر یک از واحدها فقط یک واحد آن هم برای اولین بار به فروش رسانده‌اند بنابراین مشمول مالیات بر بساز و به فروشی نمی‌باشند و این امر توسط دفتر فنی مالیاتی طی شماره 3474-5/30 مورخ 11/7/1380 نیز تأیید شده و در تمام اداره کل مالیات‌های تهران اجرا شده و می‌شود. از طرفی تسهیلات ماده 138 قانون برنامه سوم توسعه جهت افرادی در نظر گرفته شده که فعالیتشان ساخت و ساز و فروش مجتمع‌های مسکونی با طرح و الگوی وزارت مسکن و شهرسازی بوده و قانون مالیات‌های مستقیم را نقض نکرده است و در دستورالعمل وزارتی به شماره 8229/1374-5/30 مورخ 28/5/1380 صریحاً در بند 7 اعلام شده که استفاده از این تسهیلات منوط به درخواست کتبی مؤدی می‌باشد و این درخواست از طرف مالکین صورت نگرفته است ضمن این‌که در بند 1-4 دستورالعمل فوق صریحاً اعلام شده که مبنای محاسبه مالیات زیر بنای مفید واحد مسکونی می‌باشد درحالی‌که حوزه مالیاتی کلیه مشاعات را به اعیانی مفید اضافه نموده است، متأسفانه نمایندگان محترم کمیسیون حل اختلاف بدوی و تجدیدنظر بدون توجه به اعتراض و قانون مالیات‌های مستقیم و دستورالعمل فوق‌الذکر نظر حوزه مالیاتی را تأیید کرده‌اند، بنا به مراتب اعتراض خود را نسبت به رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر صادره اعلام و درخواست رسیدگی می‌نماید.

رأی: شعبه هفتم شورای عالی مالیاتی با مطالعه شکوائیه واصله و ملاحظه و بررسی اوراق پرونده به شرح آتی انشاء رأی می‌نماید:

با توجه به مقررّات ماده 138 قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی و اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و آیین‌نامه اجرایی آن و همچنین دستورالعمل شماره 8229/1374-5/30 مورخ 28/5/1380 وزارتی، به ویژه بند 7 آن و دلایل و جهات صدور بخش‌نامه شماره 4201/461-211 مورخ 6/2/1382 برای اجرا از 1/1/1381 و امعان نظر به واقعیت امر و از آنجا که شاکیان به موجب شکوائیه مورخ 30/8/1380 (برگ 30 پرونده) تقاضای اجرای تبصره ماده 77 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 1366 و اصلاحیه‌های بعدی آن را داشته‌اند و رأی مورد واخواهی نسبت به اعتراض و درخواست مطروحه، فاقد اظهارنظر مدلل می‌باشد، لذا به رأی مذکور به علت نقص رسیدگی ایراد وارد است و شعبه ضمن نقض آن پرونده را جهت رسیدگی لازم و کافی به هیأت حل اختلاف مالیاتی دیگری احاله می‌نماید. 

علی‌اصغر زندی‌فائز- حسن عباسی‌پناه- غلامحسین مختاری

بخش‌نامه شماره: 5990 تاریخ: 06/04/1384را ملاحظه فرمایید.

به قرار اطلاع درخصوص کسر و ایصال مالیات‌های تکلیفی مقرر در قانون مالیات‌های مستقیم مصوب اسفندماه 66 و اصلاحیه‌های بعدی آن، از سوی ادارات کل مالیاتی مختلف راجع به یک موضوع و شمول مالیات تکلیفی، مکاتبات متعددی با کارفرمای ذی‌ربط مبنی بر کسر و واریز مالیات متعلقه به عمل آمده که هر یک از ادارات کل امور مالیاتی با ذکر شماره حساب خاص خود خواستار واریز مالیات متعلقه به آن حساب می‌باشند و این امر باعث سر در گمی مؤدیان محترم مالیاتی در انجام وظایف محوله قانونی و از طرفی باعث بروز اختلاف نظر بین واحد‌های مالیاتی که هر یک خود را به نوعی محق دریافت مالیات تکلیفی می‌دانند، شده است لذا بدین وسیله متذکر می‌شود که در این رابطه اجرای مفاد بخش‌نامه شماره 37002/407123/30 مورخ 07/08/1379 (که در بند 3 آن عنوان اداره کل مؤدیان بزرگ مالیاتی بعد از عنوان اداره کل مالیات بر شرکت‌ها اضافه می‌گردد) از سوی کلیه مراجع مالیاتی حسب مورد لازم‌الاتباع می‌باشد. ضمناً توجه خواهند داشت که حوزۀ ذی‌صلاح برای وصول مالیات‌های تکلیفی وزارت‌خانه‌ها، مؤسسات دولتی، دستگاه‌هایی که بودجه آنها به وسیله دولت تأمین می‌شود و شهرداری‌ها (اشخاص مذکور در ماده 2 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم 27/11/80) به روال قبل حوزه مالیاتی محل پرداخت وجوه می‌باشد. البته درخصوص مالیات اجاره طبق نص صریح تبصره 9 الحاقی به ماده 53 مالیات مکسوره بایستی به اداره امور مالیاتی محل وقوع ملک پرداخت گردد.

عیسی شهسوارخجسته ـ رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 77-24/4/81

مربوط به مالیات: اشخاص حقوقی

سال عملکرد: 78

اداره امور مالیاتی شهرستان شاهین شهر

خلاصه واخواهی: بر طبق قسمت اخیر ماده 132 قانون مالیات‌های مستقیم به مدت معافیت مالیاتی واحدهای تولیدی که در نقاط محروم واقع شده‌اند را به میزان 50 درصد اضافه نموده و تبصره 5 ذیل همان ماده واحدهای تولیدی که قبل از تصویب اصلاحیه مصوب 7/2/71 نیز به بهره‌برداری رسیده‌اند را نسبت به بقیه مدت مشمول معافیت دانسته است. برابر تصویب‌نامه هیأت محترم وزیران در جزء 5 ردیف 11 استان اصفهان محدوده جغرافیایی دهستان مورچه‌خورت جزء نقاط محروم بوده و استدلال هیأت محترم حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر که شهرک صنعتی واقع در محدوده این دهستان را استثناء نموده است به هیچ‌گونه پایه و مدارکی استوار نمی‌باشد. با توجه به تاریخ بهره‌برداری شرکت (سال 70) این شرکت در عملکرد سال 78 مشمول مالیات نخواهد بود.

رأی: شعبه سوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله، مطالعه و بررسی اوراق و مدارک پرونده مالیاتی به شرح آتی انشاء رأی می‌نماید:

حسب محتویات پرونده، هیأت حل اختلاف مالیاتی تجدیدنظر با توجه به این‌که واحد تولیدی در محدوده شهرک صنعتی واقع شده و شهرک‌های صنعتی تابع قوانین و مقررّات مربوط به خود بوده و بدون استناد به مدارک مثبته و مستند قانونی معافیت مناطق محروم را مشمول شرکت مؤدی ندانسته است درحالی‌که چنانچه شهرک صنعتی در محدوده جغرافیائی مناطق محروم واقع شده باشد طبق قانون و مقررّات مربوطه هیچ‌گونه منعی برای استفاده از معافیت مزبور برای واحد تولیدی مستقر در شهرک صنعتی وجود ندارد، بنا به مراتب و از حیث مندرجات شکوائیه واصله به رأی مورد واخواهی ایراد قانونی وارد است و ضمن نقض آن پرونده برای رسیدگی مجدد بر طبق مقررّات قانون به هیأت حل اختلاف مالیاتی دیگری ارجاع می‌گردد.

علی عزیزی- محمدعلی بیگ‌پور- اسماعیل ملکان

جناب آقای دکتر عارف معاون اول محترم رییس‌جمهور

احتراماً پیرونامه شماره 3/1/3079 مورخ 1/2/82 وزارت کشور درخصوص فهرست کالاهای تولیدی که امکان استفاده از آنها به عنوان محصول نهائی وجود دارد موضوع مصوبه شماره 67439/ت 28322ه‍ مورخ 28/12/1381 هیأت محترم وزیران به استحضار می‌رساند: اقلام مربوط به «انواع ابزارآلات و تجهیزات پزشکی، دندانپزشکی، آزمایشگاهی و ارتوپدی» و نیز «انواع شناورهای آبی (قایق، ‌کشتی، لنج و امثالهم)» که قبلاً در نامه سازمان امور مالیاتی مورد تأیید قرار گرفته بود، ‌براساس گفتگوی انجام شده در جلسه پیش از تشکیل هیأت محترم دولت تأیید شده تلقی گردید ولکن کالاهای توافق شده مذکور در تصویب نهائی از فهرست منظم به مصوبه مذکور از قلم افتاده است، خواهشمند است درخصوص اضافه نمودن اقلام موصوف به فهرست کالاهای تولیدی یاد شده اقدام عاجل مبذول فرمایند. 

 طهماسب مظاهری

در اجرای مفاد بند (ج) ماده 95 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 27/11/1380، ضوابط تعیین شده به انضمام فرم صورت خلاصه درآمد و هزینه ماهانه (فرم شماره یک) و صورت خلاصه وضعیت درآمد و هزینه سالانه (فرم شماره دو) صاحبان مشاغل مذکور برای عملکرد سال مالیاتی 1382 به پیوست جهت اقدام لازم ابلاغ می‌گردد. 

مقتضی است که ادارات کل با برگزاری جلسات مشترک با اتحادیه‌های صنفی، راهنمایی و توضیحات لازم را در رابطه با گسترش استفاده مؤدیان از این روش داده شود و نیز ضمن برنامه‌ریزی با همکاری اتحادیه‌ها، نسبت به برگزاری دوره‌های آموزشی کمتر از یک روز برای مؤدیان مشمول اقدام گردد و همچنین در صورت لزوم با اعزام کارشناس به محل کار مؤدیان آنان را درخصوص چگونگی تنظیم و نگهداری فرم‌های مربوط و استفاده از روش مذکور راهنمایی لازم نمایند.

عیسی شهسوارخجسته ـ رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

ضوابط اجرایی مشمولین بند (ج) ماده 95 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 27/11/1380 برای سال مالی 1382 (01/01/1382 لغایت 29/12/1382)

کلیه صاحبان مشاغل مشمول بند (ج) ماده 95 قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 27/11/1380 که مکلف به نگهداری دفاتر درآمد و هزینه (دفتر مشاغل) نمی‌باشند، مکلف‌اند خلاصه درآمد و هزینه‌های هر واحد شغلی خود را به طور جداگانه و براساس ضوابط ذیل و فرم نمونه شماره 1 به تفکیک هر ماه درج و نگهداری نمایند:

1- جمع فروش کالاهای هر ماه خود را در پایان همان ماه در ستون «فروش کالا» و جمع درآمد بابت ارائه خدمات را در ستون «درآمد خدمات» درج نمایند.

2- جمع خرید کالاهای مربوط به فعالیت شغلی هر ماه را در پایان همان ماه در ستون «خرید کالا» درج نمایند.

3- جمع هزینه‌های مربوط به فعالیت شغلی هر ماه در پایان همان ماه در ستون «هزینه ها» درج نمایند، هزینه‌های فوق شامل موارد زیر خواهد بود:

1-3- هزینه حقوق و دستمزد کارکنان شامل حق بیمه سهم کارفرما نیز خواهد بود،

2-3- مخارج سوخت، برق، آب و مخابرات و ارتباطات،

3-3- اجاره محل فعالیت شغلی در صورتی که محل اجاری باشد،

4-3- هزینه بیمه مربوط به عملیات و دارایی شغلی مؤدی،

5-3- هزینه‌های بازاریابی، تبلیغات و نمایشگاهی،

6- 3- هزینه‌های مربوط به حفظ و نگهداری محل فعالیت در صورتی که ملکی باشد،

7-3- هزینه ملزومات اداری و لوازمی که معمولاً ظرف یک سال از بین می‌روند،

8-3- هزینه حمل و نقل،

9-3- سایر هزینه‌ها که مربوط به تحصیل درآمد شغلی مؤدی باشد.

10-3- هزینه‌های درمانی پرداختی بابت معالجه خود یا همسر و اولاد و مادر و برادر و خواهر تحت تکفل مؤدی و همچنین حق بیمه عمر و بیمه‌های درمانی پرداختی براساس شرایط ذکر شده در ماده 137 قانون مالیات‌های مستقیم.

4- پس از تنظیم فرم شماره 1 در پایان هر ماه اسناد و مدارک مثبته کافی همان ماه را به ترتیب تاریخ ضمیمه فرم نموده و پس از امضاء فرم مذکور، آن را نگهداری نمایند.

5- در پایان هرسال مالی اطلاعات مندرج در فرم‌های ماهانه را در صورت خلاصه وضعیت درآمد و هزینه (فرم شماره 2) درج و نگهداری و یک نسخه از آن را پس از امضاء به همراه اظهارنامه مالیاتی حداکثر تا پایان تیرماه سال بعد به اداره امور مالیاتی محل شغل خود تسلیم و مالیات متعلق را به نرخ ماده 131 قانون مالیات‌های مستقیم پرداخت نمایند.

6- اشخاص یاد شده می‌توانند برای سه‌ماه اول سال 1382 جمع فروش کالا، درآمد خدمات، خرید کالا و هزینه‌های خود را از اول سال لغایت پایان خردادماه به طور یک جا در فرم خردادماه درج نمایند.

7- صاحبان مشاغل مزبور مجاز می‌باشند برای سود و زیان خود در هرسال مالی یکی از روش‌های زیر را در رابطه با موجودی کالای پایان دوره انتخاب و به مورد اجرا گذارند، مشروط به این‌که در سال‌های بعد روش انتخابی تداوم داشته باشد و مراتب را نیز به همراه اظهارنامه تسلیمی به اداره امور مالیاتی ذی‌ربط اعلام نمایند.

1-7- مؤدیان الزامی به شناسایی و ارزیابی موجودی کالایی که تا پایان سال مالی فروش نرفته است را نخواهند داشت. در این صورت سود و زیان هرسال به شرح فرمول زیر محاسبه می‌گردد

[(هزینه‌ها + خرید کالا) – (درآمد خدمات + فروش کالا)] = سود (زیان)

2-7- مؤدیان می‌توانند، موجودی کالایی که تا پایان سال مالی فروش نرفته است را براساس قیمت تمام شده خرید ارزیابی نمایند. در این صورت موجودی کالای ارزیابی شده پایان سال مالی به عنوان موجودی کالای اول سال بعد منظور خواهد شد و سود و زیان هرسال به شرح فرمول زیر محاسبه می‌گردد.

ـ (موجودی کالای پایان سال + درآمد خدمات + فروش کالا)] = سود (زیان)

[(موجودی کالای اول سال + هزینه‌ها + خرید کالا)

8- اشخاص یاد شده مکلف‌اند در صورت درخواست کتبی اداره امور مالیاتی یا مأموران مالیاتی مربوط حسب مورد اسناد و مدارک فعالیت شغلی خود را جهت رسیدگی و تعیین درآمد مشمول مالیات و محاسبه مالیات ارائه نمایند.

تذکر مهم: از آنجا که بر خورداری ازمعافیت موضوع ماده 101 قانون مالیات‌های مستقیم (معافیت پایه) از عملکرد سال 1382 و به بعد، منوط به تسلیم اظهارنامه مالیاتی می‌باشد مؤدیان نسبت به تسلیم اظهارنامه مالیاتی خود در مهلت مقرر قانونی اقدام نمایند.

صورت خلاصه درآمد و هزینه در... ماه سال 1382

نام و نام‌خانوادگی:                   نام واحد شغلی:                      نوع فعالیت:

فرم شماره (1)

امضا

صورت خلاصه وضعیت درآمد و هزینه در سال 1382

نام و نام‌خانوادگی:                    نام واحد شغلی:                      نوع فعالیت:

فرم شماره (2)

امضا

شماره و تاریخ رأی مورد واخواهی: 578-19/6/81 موضوع ماده 216 قانون مالیات‌های مستقیم

مربوط به مالیات: غیرمستقیم

سال عملکرد: 80

اداره کل: مالیات‌های غیرمستقیم

خلاصه واخواهی: احتراماً و در اجرای ماده 251 قانون مالیات‌های مستقیم نسبت به رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 216 به دلیل نقص رسیدگی و عدم رعایت قانون و مقررّات ذی‌ربط معترض بوده تقاضای رسیدگی و نقض رأی مذکور را دارد: الف- شرکت‌های تولیدکننده خودرو به موجب بند (ب) تبصره 35 قانون بودجه سال 80 مؤظف بودند 10% قیمت فروش اتومبیل را از خریداران اخذ و به حساب درآمد عمومی دولت واریز نمایند. این شرکت براساس محاسبات اداره کل صنایع ماشین‌سازی و نیروی محرکه وزارت صنایع و معادن 10% مالیات را واریز نموده و اداره مالیات خودرو با دریافت مالیات‌های وصول شده و صدور رسید (به تعبیری مفاصا حساب) به نحوه عمل شرکت صحه گذاشته درحالی‌که چنانچه این ارقام مغایر قانون و نظر مسؤولین اداره مذکور می‌بود می‌بایست از دریافت وجوه و صدور برگ رسید خودداری می‌شد. ب- هیأت حل اختلاف مذکور هرگز به ماهیت و خصوصیت مالیات غیرمستقیم مذکور عنایت نداشته و با اشاره به بخش‌نامه شماره 71432/4/87-4/30 مورخ 28/11/80 وزارتی اعتراضات شرکت را وارد ندانسته است. آیا بخش‌نامه مذکور که در 17/1/81 از طرف وزارت صنایع و معادن جهت اجرا به شرکت ابلاغ شده می‌تواند مستند مطالبات مالیاتی که دوره اجرای آن در پایان سال 1380 منقضی شده قرار گیرد؟ چگونه می‌توان چنانچه مابه‌التفاوتی وجود داشته باشد از خریداران وصول نمود؟ آیا این شرکت خصوصی سزاوار است که به دلیل برداشت متفاوت دو وزارت‌خانه از مفهوم اصطلاح قیمت فروش رقم گزافی به عنوان مابه‌التفاوت مالیات پرداخت نماید؟ نظر به این‌که هیأت مذکور به وظیفۀ قانونی خود در اجرای تبصره 2 ماده 216 عمل ننموده و نیز خلاف ماده 248 رأی مورد اعتراض متضمن اظهارنظر موجه و مدلل نمی‌باشد، تقاضا می‌نماید به پرونده مورد بحث رسیدگی و ضمن نقض رأی صادره دستور رسیدگی مجدد صادر فرمایید.

رأی: شعبه دوم شورای عالی مالیاتی با ملاحظه شکوائیه واصله و با مطالعه و بررسی اوراق مضبوط در پرونده مالیاتی مربوطه به شرح آتی انشاء رأی می‌نماید:

با توجه به مفاد بند (ب) تبصره 35 قانون بودجه سال 80 کل کشور و صراحت بند 2 دستورالعمل اجرایی شماره 49731 مورخ 28/12/79 وزارتی مبنی بر این‌که شرکت‌های تولیدکننده خودرو مؤظفند معادل 10% قیمت فروش نقدی هر دستگاه خودرو «...» را قبل از کسر هرگونه تخفیف و «...» اخذ و به حساب مربوطه واریز نمایند و همچنین مفاد بخش‌نامه شماره 71432/14/87-4/30 مورخ 28/11/80 وزارتی از حیث مندرجات شکوائیه واصله به رأی هیأت حل اختلاف مالیاتی موضوع ماده 216 قانون مالیات‌های مستقیم مبنی بر تأیید برگ اجرایی شماره 24 مورخ 21/3/81 اداره کل مالیات‌های غیرمستقیم، ایراد نقض مقررّات موضوعه مترتب نمی‌باشد و بنا به مراتب فوق شعبه رد شکایت رسیده و استواری رأی صادره را اعلام مید دارد.

صدیقه کاتوزیان- علی‌اکبر نوربخش- رضا سعیدی‌امجد

کانون انجمن‌های صنفی صنایع آرد ایران

بازگشت به نامه شماره 39-2036 مورخ 20/05/81 درخصوص ابهام متصوره در مورد توضیحات ضریب مالیاتی عملکرد سال 1380 کارخانجات تولید آرد و آسیاب موتوری که گندم را از سازمان غله دریافت و آرد تولیدی را طبق حواله سازمان‌های ذی‌ربط به نانوایان یا برای مصرف غیرنانوایی تحویل می‌دهند اشعار می‌دارد:

همانطوری که در ردیف یک صفحه سه ضرایب مالیاتی عملکرد سال 1380 تصریح شده است درآمد کارخانجات مذکور، دستمزد آسیابانی به اضافه درآمد حاصل از محاسبه ضایعات ناشی از افت مفید (افت مفید برای گندم‌های داخلی و وارداتی طبق مصوبه شورای اقتصادی و هیأت تعیین و تثبیت قیمت‌ها موضوع نامه شماره 18234 مورخ 04/07/1380 سازمان حمایت مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان عنوان سازمان غله کشور سه درصد تعیین شده است.) برابر هر کیلوگرم 400 ریال است و دستمزدهای مندرج در بند (الف)، (ب) و (ج) ضریب مالیاتی کارخانجات تولید آرد پس از کسر این رقم تعیین و به تصویب رسیده است.

با عنایت به مراتب فوق نحوه تعیین درآمد مشمول مالیات کارخانجات مذکور به این شرح است: ابتدا میزان گندم تحویلی در سال 1380 از سازمان غله استعلام وسه درصد آن به عنوان ضایعات ناشی از افت مفید به ازای هر کیلوگرم 400 ریال محاسبه و این رقم بازیافتی به دستمزد آسیابانی دریافتی اضافه و پس از اعمال ضریب مربوطه (پنج درصد) درآمد مشمول مالیات تعیین می‌شود.

علی‌هذا چنانچه برای محاسبه درآمد مشمول مالیات این گونه کارخانجات از روش دیگری استفاده شده است خواهشمند است دستور فرمایید مراتب را به این دفتر اعلام تا اقدام مقتضی به عمل آید.

امیرحسین علی‌حکیم ـ مدیرکل فنی مالیاتی

تصویب بخش‌نامه شماره 99473 مورخ 28/12/1381 وزارت کار و امور اجتماعی موضوع مصوبه مورخ 27/12/1381 وزارت کار و امور اجتماعی موضوع مصوبه مورخ 27/12/81 شورای عالی کار مربوط به تعیین حداقل مزد سال 1382 جهت اطلاع به پیوست ارسال می‌گردد. 

محمدقاسم پناهی- معاون فنی و حقوقی

 شماره: 99605 تاریخ: 28/12/1381

دستورالعمل نحوه اجرای بند یک بخش‌نامه شماره 99473 مورخ 28/12/81 مقام محترم وزارت کار و امور اجتماعی در مورد کارگزاران کارمزدی

در اجرای بند 2 بخش‌نامه شماره 99473 مورخ 28/12/81 مقام عالی وزارت کار و امور اجتماعی موضوع مصوبه مورخ 27/12/81 شورای عالی کار بدین‌وسیله نحوه اعمال بند یک بخش‌نامه مذکور در مورد کارگران کارمزدی را اعلام می‌دارد:

1- چگونگی اعمال 5 درصد افزایش

قسمت ثابت مزد (در صورتی که کارگران دارای قسمت ثابت مزد باشد) و نیز نرخ‌های کارمزدی در سال 1382 (به نسبت آخرین مزد یا کارمزد در سال 1381) هر یک به مأخذ 5 درصد افزایش می‌یابند.

تبصره: چنانچه نرخ یا ملاک‌های کارمزدی تابع قسمت ثابت مزد بوده و یا به عبارت دیگر به صورت درصدی از قسمت ثابت مزد تعیین شده باشند، در این صورت تنها بخش ثابت مزد مشمول 5 درصد افزایش می‌گردد. (زیرا با این عمل، نرخ یا ملاک‌های کارمزدی نیز به دلیل تبعیت از قسمت مذکور خودبه خود دستخوش افزایش خواهند شد).

2- چگونگی اعمال افزایش رقم ثابت 4000 ریال

علاوه بر افزایش 5 درصد به ترتیب مندرج در بند بالا، چنانچه کارگران دارای قسمت ثابت مزد باشند. این قسمت در سال 1382 روزانه 4000 ریال افزایش می‌یابد و در صورتی که فاقد قیمت ثابت مزد باشند نیز در سال 1382 روزانه 4000 ریال در اجرای مصوبه شورای عالی کار به صورت ثابت در مورد آنان برقرار می‌شود.

توصیه می‌شود به منظور ایجاد انگیزه بیش‌تر در جهت ارتقاء سطح کمی و کیفی تولید و افزایش درآمد کارگران متناسب با تولید در صورت توافق طرفین، رقم ثابت 4000 نیز به‌جای پرداخت به صورت مقطوع بر روی نرخ یا ملاک‌های کارمزدی به نحوی اعمال گردد که از این بابت به طور متوسط روزانه حداقل 4000 ریال (ماهانه 120.000 ریال) عاید کارگران ذی‌ربط شود.

تبصره: در صورت اعمال روش اخیر، چنانچه رقم افزایش یافته از این بابت کمتر از 120.000 ریال در ماه (سی روز) شود، کارفرما ملزم به ترمیم آن تا رقم مذکور خواهد بود.

3- اعطای پایه سنوات

علاوه بر افزایش کارمزد، کارگران کارمزدی نیز برحسب آنکه مشمول طرح طبقه‌بندی مشاغل باشند یا خیر حسب مورد مطابق دستورالعمل‌های ذی‌ربط از پایه سنواتی موضوع بند 2 بخش‌نامه شماره 99473 مورخ 28/12/81 مقام محترم وزارت کار و امور اجتماعی برخوردار خواهند شد. 

ابوالقاسم کرم‌بیگی- مدیرکل نظارت بر نظام‌های جبران خدمت 

شماره: 99604 تاریخ: 28/12/1381

دستورالعمل نحوه اجرای مصوبه مورخ 27/12/1381 شورای عالی کار در کارگاه‌هایی که دارای طرح طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت کار و امور اجتماعی می‌باشند.

 در اجرای بند 4 مصوبه مصوبه 27/12/81 شورای عالی کار موضوع بخش‌نامه شماره 99473 مورخ 28/12/81 وزیر محترم کار و امور اجتماعی نحوه اجرای مصوبه مزبور را کارگاه‌های دارای طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت کار و امور اجتماعی اعلام می‌دارد.

الف- نحوه اجرای بند یک بخش‌نامه راجع به افزایش مزد:

مزد مبنا یعنی گروه و پایه (و مزد رتبه در مورد واحدهایی که دارای نظام رتبه‌بندی می‌باشند و سایر مواردی که به موجب ضوابط مربوط در کارگاه جزء مزد مبنا محسوب می‌شوند) در مورد کلیه کارکنان از اول فروردین‌ماه 1382 روزانه 5% به اضافه 4000 ریال افزایش می‌یابد به عبارت دیگر:

مزد مبنای روزانه از اول سال 1382 = 4000 تقسیم (05/1 × آخرین مزد مبنای روزانه در سال 1381)

تبصره: به منظور به روز نگهداشتن ضرایب ریالی و جداول مزد و اعمال آنها به هنگام استخدام، ارتقاء و اعطای رتبه و نظایر آنها در سال 1382 آخرین ضریب ریالی در سال 81 باید در عدد 05/1 ضرب شود تا ضریب مزدی سال 1382 را بدست دهد. همچنین کلیه مزد شغل‌های گروه‌های بیست گانه آخرین جدول مزد سال 1381 در عدد 05/1 ضرب و با عدد 4000 ریال جمع شوند تا مزد شغل‌های سال 1382 بدست آید.

ب- نحوه اجرای بند 2 بخش‌نامه راجع به نرخ پایه سنوات در سال 1382:

جدول نرخ پایه سنوات در گروه‌های بیست گانه در سال 1382 به شرح جدول ذیل این دستورالعمل است. در مورد کارکنائی که از 1/1/82 به بعد دارای یک سال سابقه خدمت باشند یا یک سال از ترفیع پایه آنان سپری شده باشد متناسب با گروه شغلی مربوط معادل ریالی یک پایه با نرخ مقرر برقرار می‌شود.

تبصره: اعضای پایه پس از اعمال بند یک بخش‌نامه به شرح مندرج در بند (الف) این دستورالعمل صورت می‌گیرد

(یعنی نرخ پایه مربوط به سال 1382 در عدد 05/1 ضرب نمی‌شود.)

ج- نحوه اجرای بند 2 بخش‌نامه راجع به افزایش مزد ناشی از ارتقاء:

درصورت ارتقاء هر یک از کارکنان در اجرای دستورالعمل اجرایی طرح طبقه‌بندی مشاغل در سال 1382 افزایش مزد ناشی از ارتقاء به ترتیبی مقرر در دستورالعمل اجرایی طرح طبقه‌بندی مشاغل کارگاه ذی‌ربط صورت می‌گیرد.

تبصره 1: در صورتی که برابر دستورالعمل اجرایی طرح هنگام ارتقاء علاوه بر افزایش مزد شغل، مابه‌التفاوت نرخ پایه با مزد سنوات در گروه قبلی و گروه جدید نیز پرداخت می‌گردد. این مابه‌التفاوت در 05/1 نیز ضرب می‌شود.

تبصره 2: در کارگاه‌هایی که فاقد طرح بندی مشاغل می‌باشند پرداخت اضافه مزد ناشی از ارتقاء می‌باید طبق ضوابط مزدی، رویه و عرف کارگاه در گذشته انجام شود.

جدول نرخ پایه در گروه‌ها در طرح‌های طبقه‌بندی مشاغل مصوب وزارت کار و امور اجتماعی

 ابوالقاسم کرم‌بیگی- مدیرکل نظارت بر نظام‌های جبران خدمت

چون در مورد رسیدگی به پروندهای مالیاتی اشخاص حقوقی توسط سازمان حسابرسی در اجرای ماده 272 اصلاحی قانون مالیات‌های مستقیم مصوب 27/11/1380 مشکلات و ابهامات مالیاتی مطرح می‌باشد به منظور رفع موارد مطروحه، در پی توافقات به عمل آمده با سازمان حسابرسی، موارد زیر مقرر می‌گردد:

1- در مواردی که حسابرس مالیاتی مواردی را به صورت ابهام یا محدودیت در رسیدگی در قسمت یازدهم گزارش حسابرسی مالیاتی به عنوان بند توضیحی درج نموده باشد، تصمیم‌گیری در این گونه موارد با رعایت مقررّات و بخش‌نامه‌های سازمان امور مالیاتی کشور به عهده ادارات امور مالیاتی است.

2- گزارشات حسابرسی حسب مورد می‌بایست براساس ضوابط و مقررّات اعلام شده توسط سازمان امور مالیاتی کشور اصلاح و به ادارات امور مالیاتی مربوط اعلام گردد.

3- در مواردی که از طرف ادارات مالیاتی نسبت به گزارش حسابرسی مالیاتی با سازمان حسابرسی مکاتبه صورت گیرد، مدیران گروه حسابرسی مکلف به بررسی موضوع و در صورت لزوم اصلاح گزارش و یا پاسخ گویی حسب مورد ظرف پانزده روز از تاریخ دریافت استعلام خواهند بود.

4- حسابرسان عدم رعایت موازین قانون و آیین‌نامه‌ها و دستورالعمل‌های مالیاتی از جمله سفید و نانویس بودن، تأخیر ثبت اسناد و مدارک و غیره توسط مؤدی در تهیه و تنظیم نگهداری دفاتر را با توجه به آیین‌نامه تحریردفاتر و سایر موازین قانونی به ادارات مالیاتی جهت طرح در هیأت موضوع بند 3 ماده 97 قانون مالیات‌های مستقیم هیأت به حسابرس مربوطه اعلام خواهد شد.

5- ذخیره بازخرید و خسارت اخراج و پایان خدمت برای عملکرد سال 1380 موضوع بند (و) ماده 148 قانون مالیات‌های مستقیم صرف عدم سپرده‌گذاری موجب برگشت هزینه نمی‌گردد.

6- 1%عوارض شهرداری و 2%عوارض آموزش و پرورش به عنوان هزینه قابل قبول تلقی نخواهد شد.

عیسی شهسوارخجسته ـ رییس کل سازمان امور مالیاتی کشور

دادستانی انتظامی مالیاتی

بنا به اختیارات حاصل از ماده 219 قانون مالیات‌های مستقیم اصلاحی مصوب 27/11/80 بدین‌وسیله وظیفه انجام امور مربوط به واحد ممنوع‌الخروجی بدهکاران مالیاتی به آن دادستانی محول می‌گردد. مقتضی است ترتیبی اتخاذ نمائید تا کلیه امور مربوط به ممنوع‌الخروجی مؤدیان مالیاتی و یا رفع آن حسب مقررّات ماده 202 قانون مالیات‌های مستقیم از ابتدای تیرماه سال جاری در آن دادستانی صورت پذیرد. بدیهی است اداره کل وصول و اجرای مالیات‌های تهران هماهنگی‌های لازم را جهت انتقال سوابق مربوطه به عمل خواهند آورد. 

عیسی شهسوارخجسته

جناب آقای دکتر عارف معاون اول رییس‌جمهور

با عنایت به نامه شماره 58226 مورخ 16/11/1381 ریاست محترم جمهور در ارتباط با چگونگی برقراری وصول عوارض و سایر وجوه دریافتی از تولیدکنندگان و ارائه دهندگان خدمات موضوع نامه شماره 29331 مورخ 2/11/1381 ریاست محترم مجلس شورای اسلامی، خواهشمند است دستور فرمایید متن پیوست را به دستگاه‌های اجرایی مندرج در آن جهت اجرا ابلاغ نمایند.

طهماسب مظاهری

کلیه وزارت‌خانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات دولتی، شرکت‌های دولتی، نهادهای عمومی غیردولتی و سایر نهادهای انقلاب اسلامی، استانداری‌های سراسر کشور، دفتر ریاست محترم قوه قضاییه

پیرو ابلاغ قانون اصلاح موادی از قانون برنامه سوم توسعه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جمهوری اسلامی ایران و چگونگی برقراری و وصول عوارض و سایر وجوه از تولیدکنندگان کالا، ارائه دهندگان خدمات و کالاهای وارداتی طی نامه شماره 58226 مورخ 16/11/1381 بعضاً مشاهده می‌شود علی‌رغم صراحت ماده یک قانون یاد شده که به موجب آن کلیه قوانین و مقررّات مربوطه به برقراری، اختیار و یا اجازه برقراری و دریافت وجوه به استثناء موارد مندرج در قسمت اخیر ماده مزبور از ابتدای سال 1382 لغو گردیده است و از اول سال مزبور برقراری و دریافت هر گونه وجوه از جمله مالیات غیرمستقیم و عوارض صرفاً به موجب قانون یاد شده مجاز می‌باشد، بنا به گزارشات واصله در برخی از دستگاه‌های اجرایی بر خلاف مقررّات قانونی مورد اشاره در بالا کماکان براساس قوانین و مقررّات ملغی شده عوارض و وجوهی از اشخاص وصول می‌گردد، لذا مقتضی است توسط بالاترین مقام دستگاه‌های اجرایی دستور اکید توقف وصول عوارض و سایر وجوه لغو شده به شرح فوق به مبادی ذی‌ربط ابلاغ و مراتب به وزارت امور اقتصادی و دارایی نیز اعلام گردد.

مسؤولیت حسن اجرای مفاد این بخش‌نامه در هر یک از دستگاه‌های فوق اجرایی به عهده وزیر یا بالاترین مقام اجرایی دستگاه مربوط می‌باشد.