عرف: (به ضم عین) در لغت به معنی معرفت و شناسایی است و پس از آن به معنی چیزی که در ذهن شناخته شده و مأنوس و مقبول خردمندان است بکار رفته است. الف- در اصطلاح فقها: روش مستمر قومی است در گفتار یا رفتار و آن را عادت و تعامل نیز نامند. لازم نیست همه افراد یک قوم آن روش را داشته باشند تا عرف محقق شود بلکه کافی است که اغلب آنان دارای روش مزبورباشند و عرف به همین مقدار محقق می‌شود در صورت اخیر آن را عرف غالب و در صورت نخست آن را عرف شایع می‌نامند. عرف، نیکو و بد می‌تواند باشد. شأن قانون‌گذار امضای عرف بد و زیانبخش نیست، باوجود قانون عام یا خاص، عرف حجت نیست. (آیین‌نامه دادرسی مدنی) ب- عملی که اکثریت صنفی از اصناف (یا طبقه‌ای از طبقات یا گروهی از یک اجتماع) به‌طور مکرر انجام دهند و آن عمل مطابق با مصلحت نوعی آن صنف یا آن طبقه و گروه باشد. در همین معنی اصطلاح عادت - عرف عقلاء - عرف و عادت - آداب و رسوم استعمال می‌شود.

مواد مرتبط

ماده ای برای اين عبارت ثبت نشده است.

کدهای مرتبط

کدی برای اين عبارت ثبت نشده است.

< >

پيغام شما

نام
پيغام

خلاصه خدمات

وب سايت بانک مالياتی ايران خدمات گوناگونی در زمينه قوانين و مقررات مالياتی ارائه می دهد و "خودمشاوره⁠ای" را با استفاده از امکانات زیر فراهم آورده است:

تماس با ما

09122586954
تهران، البرز، قزوين، اصفهان، همدان، مركزي، كرمانشاه

09143112737
آذربايجان شرقي، آذربايجان غربي، اردبيل، زنجان، گيلان، مازندران، كردستان

ايميل: